Ontdekkingsreiziger

Gebruikersnaam Ontdekkingsreiziger

Poëzie

Over Ontdekkingsreiziger

Schrijven is ademen. Ademen is zijn. Zijn is.

Teksten

Verticale sponden

Slapeloze nachten - dradige dagen die zich verlagen tot horizontale tegelszonder iets toe te voegen aan mijn bestaan.Gestrand in de grond onder mijn voeten die niet meer is. Blootsvoets vaar ik verder kringen, schuimend scheer ik hoge toppen.Stoppels soppend, hoekig schoppend.Wispelturig hijgt zij in mijn nektrekkend en rekkend - mijn spagaat splijt. Nagels rijten oude wonden openals de verticale sponden van mijn bed:brug tussen twee werelden.

Ontdekkingsreiziger
26 0

Meer breken

Jouw zoemend gezang ademt witte strepen in de luchtschaduwen wuiven een mist van lichtmijn gezicht een klapperend kluwen klauwen. Een spin weeft boomtoppen tot speldjeskopjes die ook zonder zorgen thee schenken bedenken zich net iets te laatdat ook dit weer voorbij gaat. Planten zuigen liedjes uit bloedeen man lacht verdachtspiegels reiken mij scherven. Ik wil meer breken.

Ontdekkingsreiziger
16 1

Toxische stoffen

Hoe pluisjes plots korstjes kregen en boekhouders verzwegen dat je ook verlegen  fiscaal voordeel kunt halen uit verdwijnen achter  gordijnen met konijnen die de volgende dag als roze olifanten onbeholpen spartelend uit je hoed op het tapijt bevallen van één huisstofmijt met korstjes van borstjes, de tepels stijf, haar lijf kronkelend.   Als je de vulling van je peperkoeken hartje nu eens met cement zou oplossen als een bruistablet in een ondiep gember-voetbadje (de gember is van groot belang om de toxische stoffen af te voeren, voordat je opnieuw in je ziel kan roeren).

Ontdekkingsreiziger
33 1

Vreemd

Vreemd hoe die angst voor het vreemde in onszelf de mensheid herleidt tot een minuscuul wezen, herrezen ook het brood geeft zich nu bloot aan totale verkruimeling van de ziel, restjes goed geluk  die ik met mijn vingers pluk en netjes aflik, insnik, ongelikte lul, flauwekul, stuk onbenul, en ik hervul het glas melk - goed voor elk -  het hoort bij de boterham voordat jij kwam en alles gretig graaiend nam en pakte langs voor en langs achter, verrader, verkrachter, zachter ga ik nu op kousenvoeten langs de spiegels mijn voorgelogen ogen groeten en ontmoeten. Laagjes leed  dat als vet rond mijn ziel hangt verlangt naar een liposuctie, de weggezogen modder legt een vergeten pad bloot maar mijn voeten zakken nog weg omdat het water té hoog staat. Iemand gooit een reddingsboei. Het blijkt mijn linkerhand te zijn. Rechts ben ik vreemd genoeg kwijt door de dagelijkse strijd waarin ik vermijd om meer te Zijn vanwege de pijn die het ademen me kost eens de controle gelost, verlost van de stromen aan gedachten die blijven komen niet in te tomen, zelfs dromen dragen bevallingen mee.

Ontdekkingsreiziger
27 1

Een kluwen schaduwen

Een kluwen schaduwen rolt rigoureus de scheidingslijn over.   Het is de zee die ons vertelt hoe laat het is, haar spiegel stijgt, het water aan onze lippen. De ratelende ratrace die ook zonder motor ronkend roeit. Verloren sporen in de modder van haar ziel.   Ik loop op de lijn - bijna evenwijdig nu - en ik verdwijn driedimensionaal.

Ontdekkingsreiziger
8 1