Meisjesmasker

7 feb. 2023 · 10 keer gelezen · 1 keer geliket

geluiden en bewegingen ontkiemen
in de ruimte achter het masker 
de lach van het meisje 
is de droom van het grote wezen
ik ben het
                  die maakt, speelt en vergeet
trillend van het onbegrensde
in de gedaante van kwetsbaar vlees
een moment vrijend in de oneindigheid
onstuimig zacht, de bedding van de aarde
waarin ik mijn zoekende vingers plant
wortels naar de kern laat groeien
en al het groen geeft antwoord
buigt mee
                  met alles dat leeft, heerst en vergaat
onder die zware sluier van fragiliteit
daveren bergen vol vuur
die ik ooit mijn ingewanden noemde
een lichaam met barsten, noem het kijkgaten,
dat verhalen braakte in een taal die ik niet voelde

de tonen trillen anders nu 
ik herken het lied van de moeder
ze zingt over hoe ze zichzelf baarde
in het zwijgen van het donker
onder vleugels van warm gemis

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

7 feb. 2023 · 10 keer gelezen · 1 keer geliket