Tuur duwde de veroeste poort open die een spookachtig gehuil prodceerde . Het licht van zijn zaklamp bescheen een witgeverfd huis. Hij rilde. Het was alsof hij haar weer hoorde schreeuwen:'red mij!'
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.
