En allen zeiden ze: 'dat is geniaal', maar dat was het niet. Dus daar zitten we dan. Daarna begonnen ze over zintuiglijke perspectieven, dus ben ik opgestaan en weggegaan. Kwestie van mijn wereld de mijne te houden. Binnenkort verzin ik een woordenlijst met concepten die ik uitgevonden heb waar je niet mogelijks je brein rond kan wikkelen - aangezien je het woord niet eens kent. Het benoemen geeft datgene kracht om opgemerkt te worden. En allen zeiden ze: 'dat is mooi', maar dat was het niet. Ze moeten hun mening niet veranderen om plezierig over te komen. Aan de andere kant is mijn mening opgebouwd uit het ontkrachten van een ander man, dus hoeveel mag ik over ze oordelen? Als de wereld niet gegeven had wat hij niet had moeten geven dan was mijn lievelingskleur geel geweest - maar dat is het niet - het is groen of blauw afhankelijk van mijn emotionele staat. Dus ik wandel en zoek achter de struiken een onderwerp om een mening over te vormen aan de hand van mijn lievelingsboek: leren denken met Kant. Want allen zeiden ze: 'gisteren zei je wat anders', en dat klopt. Maar gisteren ben ik niet meer, ik ben vandaag.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.