Elk onze eigen kooien, kerkers van onze vrijheden,
Groot genoeg om een vleugje eigenheid te beleven,
Te klein in moeilijke tijden, overdonderd ons van engteleven,
Nomade waren wij, om de grille van de natuur te doorkomen.
Wij schonken onszelf een dierentuin, verloochene alles voor ons welzijn,
Onze geaardheid hebben wij opgegeven, de illusie stil te zitten om gelukkig te zijn.
Silex
Duwt het door je neus.