Ik weet niet of u ze al gehoord hebt, maar het begint op te vallen. Ik heb de indruk, al is het eigenlijk meer dan een indruk, dat de mensen meer en meer verkleinwoorden gebruiken. Als je erop begint te letten, is het echt opvallend. U moet bijvoorbeeld tijdens de vakantie eens naar het tv-programma “Met vier in bed” kijken. Hierin bezoeken uitbaters van B&B’s elkaars pension en ze geven dan hun mening over bijvoorbeeld de inrichting en de gastvrijheid. Het begint meestal met het springen op de matras om te zien of die wel hard genoeg is, waarna ze op zoek gaan naar een millimeter stof zodat ze daar later iets van kunnen zeggen. Maar we wijken af. Verkleinwoorden, daar hadden we het over. Nee, wacht. Eerst dit. Ik vraag me ook af waar ze die B&B’s toch blijven halen? Het programma loopt nu al enkele jaren en ze blijven maar komen. Goed nieuws voor het toerisme, maar te veel aanbod is toch niet opportuun voor de klandizie, wel?
Maar laat ons bij de zaak blijven. De verkleinwoorden. U moet er echt eens op letten. Ik heb me met een blocnote voor mijn tv gezet en ik ben beginnen te noteren. Ik som het even op: gerechtje, pareltje, activiteitje, koppeltje, eitje (maar die zijn meestal inderdaad wel klein), champignonnetje, huisje, badkamertje (dat was ook aan de kleine kant), nachtje. En toen ben in gestopt met noteren. Ze bleven maar komen, die verkleinwoorden. Je zou zeggen dat het een programma voor kleine mensen is. Trouwens, op het einde van de show moeten ze elkaar punten geven. En dat doen ze met bedjes, echt waar. Het hield niet op. In diezelfde uitzending heb ik een West-Vlaamse uitbater de namen van een ander koppel horen uitspreken als Karientje en Geertje. Ze waren nochtans best groot, die twee. Bovendien moest deze brave West-Vlaming het woord hygiëne uitspreken. Heen hemakkelijke opdracht voor hem.
Maar blij ben ik niet met deze evolutie. We moeten het toch allemaal niet kleiner maken, wel? Het is natuurlijk zo dat je niet verplicht bent om naar dat programmatje kijken. Je kan ook op een ander knopje drukken. Dat heb ik vervolgens ook gedaan. Ik heb maar op het uitknopje gedrukt. Ons tv’tje ging op zwart en ik heb een boekje genomen. Maar de lettertjes waren me echt te klein en toen heb ik mijn brilletje opgezet. En meteen kreeg ik een ideetje. Misschien is het wel goed voor een stukje in de krant.