Laat je woordeloze stilte hier
sterven
in mijn borst bedolven onder steen,
mijn zielspijn verhard in kristal miljoenen en jaren keer.
Ons standbeeld, het brokkelt tranen,
Mijn achillespees doet zeer.
Laat m'n onschuldige liefde hier slapen
in mijn lijf met poten diep gegrond,
mijn centaur cheiron is patroon
bewaarder der eenzaam zeer.
Hij minnestreelt, hij huilt met noten,
Dit is niet eens ons lied.
Het is de prijs van angst en hoop galmt na mijn lief.