Miljarden sterren.
Je schitterende woordenspel,
je flitsende gedachtengang,
zo grandioos en passioneel,
zo inspirerend en vol leven,
zo snel en soms zelfs geniaal.
Maar zelf ben ik al wat antiek -
of is het veeleer ouderwets?
En 't gaat me soms wel wat te vlug,
je woorden vlammen me voorbij,
een wilde woeste wervelwind,
vergaan en weg voor ik 't besef
en goed en wel begrijpen kan
met mijn antieke geest -
of is die veeleer ouderwets?
Enfin, de wereld is heel groot
en 't firmament oneindig,
miljarden sterren,
meer dan mensen,
meer dan ik bevatten kan
met mijn antieke geest -
of is die veeleer ouderwets?
Maar goed dat er verschillen zijn,
voor iedereen een eigen stijl,
voor iedereen de vrijheid.
Want altijd weer diezelfde smaken,
't zou maar saai en kleurloos zijn
of toch voor mijn antieke geest -
al is die veeleer ouderwets.