Een verdriet te klein om verdriet te zijn
nog niet knuffelig
nog niet schattig
nog geen naam.
Ze wil eruit.
Uit de buggy, nu!
Hoe meer kramen, hoe leuker de kermis.
Een hit dreunt weerhaken in mijn hoofd.
Was de wereld te hard?
Klonk de muziek te luid?
Was de buik te klein?
Het leven als een toren van toeval.
altijd prijs, soms verloren
nooit stil.
Haar poedersuikeren zoen landt op mijn schouder.
Ik ben er nog.