Als ik je vraag
om zacht te praten,
me in stilte te laten,
rustig aan te doen,
en jij rolt met je ogen,
werpt me grijnzend
van ver een zoen,
dan doe je me pijn,
alsof ik overdrijf.
Maar luister naar me,
alsjeblief, ik alleen
kan voelen wat er speelt
in mijn hoofd en lijf.
Laat wat ik je vraag rijpen
en probeer me te begrijpen.
En als je wilt dat ik je weer
in m’n hart zou laten kijken,
wacht dan tot ik ben bedaard,
tot de mist is opgeklaard,
en ik stilaan opnieuw
naar jou zal reiken.
(naar het gedicht 'Als ik je vraag naar mij te luisteren' van Leo Buscaglia)