In de Zone met haar streven lelijk opgelegd aan wie dat droevigweg niet eens beseft, wordt er vooral geleden.
Wees gerust en blijf onecht. Dan voelt U alles minder. Hoop op echte veranderingen is er immers niet.
Het is gelijk zwaartekracht, die slechts in één richting trekt. Enkel de fallus wordt door zieke goden schoon omhoog gezogen.
Wees gerust. Het plafond van de kamers in de Zone hangt niet vol met zielig zaad.
Dat onbewuste lijden is zeer impotent, slechts voelbaar wanneer ware vrijheid zich per ongeluk laat zien.
Intussen moet het vastklampen zich nog verbergen achter maskers van gelukkig samen zijn.
Daarnaast of tegelijk is er de eenzame. Hij meent dat misfortuin hem overviel.
De minder eenzame, ook een bezoeker van de Zone, hij blijft intussen proberen, is slechts onderweg.
Intussen gebeurt alles. In een waan, een waas van mist, soms klaar gelijk kristal.
Zo lijkt het. In de Zone.
uit de reeks 'Ignace Somers'