De mokerslag is geslagen
het vuil zweeft door de diepgaande lucht
de wind zucht een laatste bries
de zee slaat een laatste golf
de aarde schudt een laatste beving
het vuur knettert een laatste vonk
De mokerslag is geslagen
de strijd wordt een eeuwigheid gestaakt
daar liggen legerkampen in hopen puin en koude as
halfdode soldaten kramen oorlog uit
maar ergens is hun laatste wens de vrede
De mokerslag is geslagen
waar een ouder een kind zoekt
sluit een kind zich in ijzeren boeien zijn armen
en laat enkel smachttranen na op moeders schoot
daar schiet het kogels
-gemaakt van niets en scheldwoorden-
de wereld in en rond
De mokerslag is geslagen
het waterpeil zakte tot een bezande kust
het wier streeft naar de zoute zee
daar smacht een vis naar haaientanden
en daar smacht een haai naar visnetten
op de zoute bodem danst het zand een tango met de wind
verlangend naar de laatste pas
op een rots die vroeger uitstak boven golven
smacht een meeuw naar zijn laatste lied
De mokerslag is geslagen
ergens begint het opnieuw
want alles biedt een opnieuw
al is de mokerslag nog niet geslagen
al is opnieuw nog niet voltooid
al is het er nog nooit geweest
een mokerslag slaagt men soms zonder hamer
maar wordt ook verbonden met een
Lang en gelukkigheid