Nachtleven
In het donkerste van de nacht wandelde Lola het verlaten steegje in, de plek waar de stad haar geheimen verborg. Het licht van de lantaarns in de straat flikkerde en ze hoorde gefluister dat niet door de wind kon komen. Achter haar hoorde ze de voetstappen steeds dichterbij komen alsof ze niet alleen was. De schaduw van een wazig figuur kwam tevoorschijn: lang, slank en zonder gezicht. Ze hapte naar adem. Toen ze zich omdraaide, was hij vlakbij. Hij keek haar doordringend aan. De voetstappen werden luider, totdat ze alleen stilte hoorde. Niemand zou weten dat Lola ooit daar had gelopen.