De dag buigt zich grauw
onder het grijs gekrakeel van kraaien.
Het venster huilt dikke druppels:
vergrootglaasjes voor verdriet
dat zich omkeert,
net als de oude man in bed.
Het is stil
nadat een laatste ademlijn
de kamer overtrekt.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.
2 nov 2020
· 10 keer gelezen
· 0 keer geliket