Er zijn van die dingen
die niet in boeken bestaan,
laat staan in statistieken.
Telefoongesprekken op autostrades bijvoorbeeld.
De lengte van stilte tussen elk woord,
gevoed door aarzeling.
Hoe de voet op het gaspedaal
de traagheid volgt
in omgekeerde evenredigheid.
Hoe een stem naar een gezicht
en handen doet verlangen.
Hoe afstand in ruimte
de tijd aanwakkert
en vooral het besef van gebrek hieraan.
Hoe wij door de geluidsmuur heen
mekaar in lief en leed trachten te raken,
daar soms minutenlang in slagen,
beseffend dat een leven lang
tekortschiet voor ons.
Hoewel wij in fracties
alles al hebben begrepen.
Ja, dat.
Van die dingen
die niet in statistieken passen.