Novemberpoëzie -dag 19- Jokari

20 nov 2021 · 19 keer gelezen · 0 keer geliket

Vanaf de hoogste duin dalen
en tellen we samen jaren af.

Min twintig, dertig

Ik ben als eerste weer klein.
Mijn wereld niet groter
dan een jokaribal.
Terwijl jij landen afvinkte
op de wereldbol,
leerde oma mij golfspringen,
paste ik nog in mijn blauwe jasje.

Min veertig, vijftig

Toen van mij nog lang geen sprake,
racete jij in gocart mensen van de baan,
kende je de verkeersagent bij naam
en waande je je groot
omdat je zelf de soep mocht halen.

Nu kijken we hand in hand zee,
rollen onze jaren samen het strand op.
Hetzelfde zand bouwde onze kastelen.

 

 

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

20 nov 2021 · 19 keer gelezen · 0 keer geliket