Er is een breuklijn in de tijd.
Een roze rits aan littekenweefsel
door een herhaaldelijk afgekrabde korst.
Wanhoop verzameld in scherpe nagels,
klauwend als katten in het nauw.
Een pak te strak kraakt
door haar naden.
Adem tekort om te raken
aan wat dieper en verborgen.
Aan gestolen uren en levens
om te delen.
Er is een breuklijn in de tijd.
Verwoede pogingen
tot meer en open
out of the box
ultieme vrijheid.
Zo leven wij in kamers
met nagelkrassen in het ijle.