Op je tippen wankel je op een rotspunt
Het metalen traliemasker rust op je schouders
Woest kneden tentakels je keel,
persen tranen uit je hoofd
Ergens ver een vermoeden van groen en adem
maar dat was een ander verhaal
Mistgrijs sluiert je blik
Een steen brokkelt af
Je hoort hem niet vallen
Niets hoort jou hier
...