Men noemt de tijd een alles verpulverend rad.
Men zegt dat het niet mogelijk is dat iemand er ooit aan ontsnapt.
De vraag die dan ook op velen’s lippen plakt.
Een mens, is die dan niet meer dan een korrel graan?
Uit volle grond ontsproten.
soms goed behandeld en mooi tot zijn recht kunnen komen.
soms met slechte meststof bespoten
en soms met wortel en al te snel kapot gegaan
zonder dat iemand iets heeft misdaan.
Laat het voor eens en altijd duidelijk zijn,
ooit maalt het rad ieder, ook mij tussen zijn tanden fijn.
en zowel het goede als het slechte wordt veranderd in nieuw zaad,
Zo ontstaat er in de wereld steeds nieuwe liefde, maar spijtig genoeg ook haat.
Geloof mij maar,
want ik ben de molenaar.
Katarina du Monde