In de ochtendmist, als een verzachtende schuilplek,
voelt de wereld dromerig en bijna magisch,
bomen staan als oude vrienden, hun takken fluisteren geheimen,
en mijn stappen verdwijnen in de mistige omhelzing,
terwijl het licht zijn weg zoekt, schuchter en nieuwsgierig.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.
4 nov 2024
· 6 keer gelezen
· 1 keer geliket