Oblomov

30 mei 2024 · 183 keer gelezen · 0 keer geliket

Het is geen in steen gebeiteld ziekbed.

In geen geval is het een ziekte.

Noch slaapt hier de luiaard

van het verregende leven moe.


Lichtzinnige bokser zonder armen;

het zit hem altijd in de kleine letters.

Een kwestie van willen lezen.

Willen raken. Principes.


Ik zoek iemand voor het verjagen

van de beesten in mijn blauwe laken.

Voor het reizen zijn er stugge boeken

en bovenal de lucid dream.


Ze hebben me terloops getagd.

Ze hebben me gezien.

Zeg ze dat ze me hebben gezien.


Ik was er niet.


Nieuws sterft onder je ogen uit.

Slaap is de kleinste zelfmoord.

Morgen ligt nog alles open

zoals in een Oost-Indisch klankgedicht.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

30 mei 2024 · 183 keer gelezen · 0 keer geliket