Vince Noens

Gebruikersnaam Vince Noens

Website https://www.instagram.com/vince_noens/

Over Vince Noens

Ik ben 19 jaar oud en kom uit Sint-Niklaas. Momenteel studeer ik Taal- en Letterkunde Nederlands-Engels aan de Universiteit Antwerpen: een studie die perfect aansluit bij mijn liefde voor literatuur. In mijn vrije tijd lees en schrijf ik veel poëzie. Het schrijven van gedichten probeer ik in de eerste plaats zo bekwaam mogelijk te doen, met het oog op literaire publicatie. Ook schrijf ik in opdracht. In 2023 werd ik aangesteld als eerste jeugddorpsdichter van de gemeente Sint-Gillis-Waas. Als jonge dichter streef ik ernaar de rijke traditie van de Nederlandstalige poëzie zowel te eren als te innoveren, en deze te verbinden met onze tijd. Mijn grote voorbeelden zijn onder andere Hugo Claus en mijn stadsgenoten Paul Snoek en Tom Lanoye. Gedichten van mijn hand verschenen in Elders Literair, Het Gezeefde Gedicht, De Zeef in de Poëziekrant, Backpage literair magazine UAntwerpen en Poemtata '23 en '24. Daarnaast hou ik ook van voordracht en deel ik regelmatig mijn literaire voortgang op sociale media. ⇨ @vince_noens

Teksten

Plattegrond

Vooral helder blijven. Rijn. Kort bij de kern. Niet verdwalen in verval, niet tevreden met de halve tocht. Er zijn wegen genoeg om je dagen te slijten de waarheid ligt achter het ouderlijk huis. Verloren zoon die ik ben, ben ik gevonden. “Hij is nog steeds dezelfde zeiler als toen hij over het water liep.” Veel is er niet veranderd. Ze spreken nu wel van pretentie, maar gaan nog steeds slapen om stipt hetzelfde uur. Alleen, in de nachtelijke stilte, ontvouwt de wereld zich vreemd. Geef me de voeling, liefste, die ik niet ken. Help me zoeken naar de weg en het uitspreekbare woord. Graaf me een tunnel naar de tombe bedolven fundamenten van het zinnige bestaan.

Vince Noens

105 2

Oblomov

Het is geen in steen gebeiteld ziekbed. In geen geval is het een ziekte. Noch slaapt hier de luiaard van het verregende leven moe. Lichtzinnige bokser zonder armen; het zit hem altijd in de kleine letters. Een kwestie van willen lezen. Willen raken. Principes. Ik zoek iemand voor het verjagen van de beesten in mijn blauwe laken. Voor het reizen zijn er stugge boeken en bovenal de lucid dream. Ze hebben me terloops getagd. Ze hebben me gezien. Zeg ze dat ze me hebben gezien. Ik was er niet. Nieuws sterft onder je ogen uit. Slaap is de kleinste zelfmoord. Morgen ligt nog alles open zoals in een Oost-Indisch klankgedicht.

Vince Noens

161 0

Nieuwe dynastie

Je zou het moeten kunnen tentoonstellen in een waterdicht aquarium met heilig licht en eigen aura. In het sterke water staat te lezen, het onbekende van de lichte taal. Als bij het lachen in een spiegel naar enkel maar jezelf. Bij het vissen heb je altijd beet, en ze gillen blindelings wanneer je scoort. Maar een stierenvechter sterft te vaak omringd door eenzaamheid. Vanop zijn rode troon ziet de blinde president door zijn eigen oude ogen de laatste staats geheimen van zijn mannelijk arena-rijk. Een goede dictator kent zijn gelijke niet. Vergelijkbaar met een matig dichter die verzen viert alsof ze, al is het maar 3 reclames lang, de nieuwe wereld helpen tillen. Hij hoeft maar een teken te geven, en dit leven is geschiedenis.

Vince Noens

106 0

Grijs

Ik weet het, vrienden, die zijn voorgelogen, zelden heb ik gelijk gehad. In een zee die mij niet vreemd is, zwemmen duizenden soorten die ik niet ken. Wie lacht zich niet grijs van onwetendheid?

Vince Noens

138 0

Voor Vaderland en Voortuin

Het bloed moet rijkelijk vloeien; insijpelen aan de grenzen van ons grondgebied. Het geeft smaak aan volkse gewassen, stemt kroost en moedertalen gunstig. De geur van overwinning gaat blind door merg en been. Wij mesten zwarte schapen vet. Eten zondebok zonder vervaldatum, gedresseerd met een saus zonder tijd. De voortuin is vrijgemaakt; pesticide sluipt rechtstreeks naar de wortel. Onze vlaggen zijn herplant; door hun stengels stroomt het heilige water uit ons zelf beloofde land. ‘Begraaf me dan geliefd en wel, onder nationaal trompetgeschal,’ in de ruïne van ons ideaal: onze godvergeten tijdgeest. Hij maakt het onkruid in mij wakker, houdt geschiedenis op peil. In mij woedt de ingebakken oorlog; een compacte, smakelijke oorlog. Lang leve het massagraf! – Uit composthopen herboren. Zomers zoet, eervol als nooit tevoren.

Vince Noens

367 1

Jachtseizoen (voor ingewijden)

Na de virale cyberaanval, schiet de jager met klassiek vergif. Bij ieder schreeuwend schot vallen zijn tamme vogels als valse noten, dof, op het Perzische tapijt van ons opgezette bos. Het kaartenhuis stort in; het nest aan zorgvuldige flarden. Alle goedgemutste jutters zetten tevergeefs hun zeilen bij. De boswachter jaagt in zichzelf geënte muizenissen op: ratten in de val bij het drinken van De hoorn. De gouden slak wacht dakloos onder het gouden kapgewelf. Het Spel van de wilde jacht verliest highscore, pluimen en vacht. Later, als het weer ochtend wordt, kondigt Phidippides de lente aan, staat onze index weer op groen, en ligt het jachtseizoen ver achter ons.

Vince Noens

1765 1

Opleiding

Studeert Taal- en Letterkunde Nederlands-Engels aan de Universiteit Antwerpen.

Publicaties

Gedichten in Elders Literair, Het Gezeefde Gedicht, De Zeef in de Poëziekrant, Backpage literair magazine UAntwerpen en de Poemtata '23 en '24 wedstrijdbundel.

Prijzen

Poëziewedstrijd Leo Vercruyssen categorie tot 18 jaar.

Varia

Jeugddorpsdichter gemeente Sint-Gillis-Waas sinds 2023.