Ochtendlijke peptalk.
Sonnet.
Wat sta je daar versuft en dwaas te gapen?
Vanwaar die rare trek op je gezicht?
Wat heb je nu alweer voor doms verricht?
Je oogt in elk geval niet uitgeslapen.
Ik wil dat je meteen deemoedig zwicht,
probeert om al je moed bijeen te rapen,
al ligt je hersenpan op apegapen -
hoewel, ze was ook nooit een zwaargewicht.
Allée, probeer je nu eens te beraden,
zorg dat je niet opnieuw je kans verspeelt.
Het is je toch wel absoluut geraden
te zwoegen met wat jou is toebedeeld.
Maar wees gerust, ik zal je nooit verraden,
je bent en blijft mijn enig spiegelbeeld.