Nog voordat bakker, boer en kip ontwaken,
beseft mijn borstkas dat hij ademhaalt.
Hij zet mijn ribben open, mijn hartslag daalt,
maar onverwacht beroert mijn lid het laken.
Een warmte die vanuit die regio straalt,
wil zonder wachten in extase raken.
Met lichaamsdelen valt een deal te maken.
Hun vlaggen worden snel weer ingehaald.
Mijn brein bezorgt me wél wat moeilijkheden.
Ik kan ze vast niet sussen in dit bed.
Ik haast me als de bliksem naar beneden.
Ik heb haar schooltas nog niet klaar gezet,
ons zelfgebakken brood nog niet gesneden
en niet gereserveerd voor het ballet.