De zachtgrijze hemel kijkt op hen neer
als een liefhebbende oma
die na een wonderlijke dag voor een keer
de kinderen te slapen legt
zo'n dag waarop eens in de zoveel
vanalles kan en mag
omdat oma nu eenmaal oma is
zij maakt het mooie weer
– nog een verhaaltje
om afscheid te nemen –
vanonder hun rode deken luisteren ze
in elke arm een beer
dankbaar dat de dag
nog heel even blijven mag
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.