als je me gelukkig stemt schrijf ik speelse gedichten
rammelaartjes vol kleurige woorden en een lachend schaapje
als je me droevig maakt kies ik er met een groot soortelijk
gewicht, zwarte gaten met extra gravitatiekracht
ik laat mijn pen tussen mijn vingers wiebelen als ik aan je
twijfel, als een wichelroede die me een antwoord brengt
heb ik zin dan moet ik mijn tijd afwachten
en lees ik geduldig witregels
ben ik woedend op je, dan neem ik een klompje semtex en kleef het
op je voorhoofd, zodat je rothumeur erdoor weggeblazen wordt
gelijk welke drukgolf overleeft het servies toch nooit
maar met poëzie kan ik alle kanten uit
strelen, gieren, verknocht plagen
geduldig in zoete wraak afslachten
liefste, wat zich in de dageraad ook maar aandient