oswald servain nam zijn vulpen , boog zich over het vel briefpapier en schreef in sierlijke letters: op de rand van het ravijn huilde een jonge wolf in de manenschijn, zijn hart gebroken het mocht niet zijn. Ik gaf hem een duwtje in de rug, het was voorbij.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.