onder haar kingsizebed
geraken de oude kindspoken niet uitgefeest
ze bijten haar door de auping
van kuit tot keel
stroppen haar strot vol onomatopeeën
ze lijken sigaren te roken
waarvan zij als verloning als kind
de bandjes sparen mocht
de penetrante geur draait zijn kortfilm
flasht in al haar cellen, haar willoos lijf
dat nu met uitgestelde spieren vecht
en fibro wordt genoemd
soms gaat ze klinkerzingen
om aan kaakklem te ontsnappen
de bezetter uit haar longen te stoten
ze wil een deal met de spoken:
haar middenrif schenken,
uitsluitend zoons baren,
geschiedenissen keren,
lumumba terug naar zijn roeping in katanga voeren,
zijn uranium uit de hiroshimabom extraheren
ze wil haar nooit verworven wil
uit de nachten van anderman halen
in een minzamer heelal herkansen
anaclara zomer 2024