Het is vrijdag 28 oktober 2022. 12u30.
Na de korte lunchdate met mijn man via Skype klap ik mijn laptop dicht. De soep is op, het bord is leeg. Ik besluit een terraske te gaan doen. Zomaar. Omdat dat kan tegenwoordig. Op een dag als vrijdag 29 oktober in België.
“We moeten ervan profiteren,” bedenk ik luidop. “Is dit nu nog normaal,” vraag ik me tegelijk af. Ik besluit het gelaten te ondergaan want er asap zelf iets aan veranderen, kan nu eenmaal niet, toch?
Ik ga in de volle zon zitten, zoals een echte Belgische bleekscheet als ik dat gewoonlijk graag doet. Koffie en De Morgen met de benen bloot. Ongeschoren. Ik dacht bij het begin van de maand in wintermodus te gaan.