Laatst sprak je
na dagen oogcontactloos leven
& liet je de tafel
sprakeloos & onafgedekt achter
de muren hebben oren
mensen praten graag
& zelfs de liefdesnerds
weten niet waarop of waaraf
laat staan waarom
de zijlijn schreeuwt om kaarten
de zwarte kat heb je afgestroopt
het beest in een zak gemoffeld
& met diens vel hem toegeknoopt
je hield nochtans altijd al van sphynxkatten
de zak kattenkwaad
smeet je in het diepste stuk
van de Mechelse vaart
daar waar water onderin water sluipt
maar geen mens van weet dat het er is
grote gevlekte Afrikaanse katten leven er gelukkig maar gehokt
een zak voeding voor de bodem
in de bodemloosheid van November
& ons dal voor even gedicht
ons laatste gedicht
hoe je de rollen keert
al waren we dat ooit verleerd
wie is nu groot wie is nu klein
het eenzaam tezamen zijn
een allenigheid
die voor twee telt
de opzichtige stilte
tussen vier wanden
die ons vierendeelt
& onze bakermat in flarden scheurt
in December – week drie
het winterrot vastgeroest
op onze fluwelen fundamenten
waar ooit veel volk over de vloer kwam
en wij zijn de toeschouwers
in dit grootse schouwspel van menselijk verval
de bouwbevallige bruingebladerde muren
die ons huizen
het kot ligt helegans overhoop
& enkel & alleen verdriet stapelt zich torenhoog
we zetten de vlam erin
zo dat iedereen zien kan wat we konden
& wat we kunnen
we likken de borden droog
laten het vuilnis staan
& geen plant krijgt voeding vandaag
Pak mijn hand
zeg me je tanden staan scheef
& je ontbreekt er wel een paar
nog één laatste keer
zeg me nog eens dat imperfectie niet bestaat
duw mijn ogen uit
door de brilglazen heen
duw me breekbaar
kus me doodstil
de zwarte kus van ons laatste intellect
onze laatste gram menselijkheid
schreeuw nog eenmaal
dat het bestek zichzelf niet betaalt
de deurmat ook vanavond ongebruikt op zijn gemak
je schoenen mooi op zijn plaats
& ze lopen vandaag niet weg
de broodplank schreeuwt om een mongool
met een verkeerspylon op zijn hoofd
& punk is al jaar en dag dood
vandaag was de dag wispelturig
vandaag was de dag maandag
de kindermoordbrug aan de Brusselpoort
is nog steeds in werking
& geen dag staat stil
& wij zien ons laatste licht
wij zien dat de tijd alles dicht
wij hebben ons laatste gapend hol gedicht
ons laatste gedicht