De berg ademt vrijheid uit,
laat de zonnestralen zijn
flanken verwarmen.
De berg kent mijn onschuld,
blijft staan als een baken -
vangt het licht en slaat het op
voor wanneer de schaduw valt
en ik mijn onschuld verlies.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.
20 dec 2024
· 1 keer gelezen
· 0 keer geliket