Niet ieder dorp heeft een wolf maar het onze wel, misschien zag je hem op televisie een tijd geleden? Man bijt hond? Iedereen beroemd? Ik ben vergeten welke zender aandacht aan hem gaf, welk programma hem spreektijd gaf.
Hij is hoofd van een gezin; vrouw en kinderen. Hij heeft een betaalde baan, gaat naar de bakker waar ook wij ons brood kopen. Op bijgevoegde afbeelding is hij geen mens meer, dat is duidelijk. Zolang hij in onze gemeente (want eigenlijk is Schoten geen dorp) rondloopt draagt hij kop en staart. Echt waar! Net zoals op de foto.
Hij verklaart dat hij niet per se wil opvallen, zich wel het meest zichzelf voelt wanneer hij zijn favoriete plunje aantrekt. Mensen kijken hem al lang niet meer na. Ze wuiven, roepen hem bij naam. Onze dorpswolf is aanvaard.
Hij is niet gek! Hij is de veel besproken man, de man die je weer vergeten kan. Op de afbeelding staat een wolf in iemands tuin, het is niet onze dorpswolf. In een andere vacht maak je andere keuzes.
Heeft het zin om bij ons raam post te vatten, te wachten op de man met kop en staart? Kunnen we hem ooit echt ontmoeten?