Onze televisie

Een twaalftal zenderknoppen heeft onze televisie, gelijk verdeeld over twee horizontale rijen in het paneel rechts van de beeldbuis. Elk van de ellipsvormige, uit harde kunststof vervaardigde knoppen verschaft toegang tot één zender. Na ouderlijke instemming kan de televisie aan. Gedurende een periode van enkele weken bekijk ik dagelijks -ongeveer één uur na schooltijd- een episode van de serie met als hoofdrolspelers de helvetische kruisboogschutter, zijn minderjarige zoon en de kwaadschikse wetsdienaar. Het huiswerk gaat even aan de kant en ik geniet met volle teugen. Wat buiten het beperkte bereik van de zenderknoppen valt kan ontdekt worden op het mozaïekbeeld en alsnog ontgonnen worden door middel van een ouderlijke tussenkomst: door manipulatie van knoppen die verscholen liggen achter een klepje in het paneel naast de beeldbuis brengt mijn vader de in een hevige strijd verwikkelde indianen en noordelijken van het mozaïekbeeld naar het grote scherm. Op het einde van de film zetten de ruiters hun galop in naar de herinneringen van mijn jeugd.