Als een man van zestien
sta ik openbaar
aan de rechterrand
van de weg met mijn paard
aan de hand.
Iemand schildert mij van op afstand.
Zadelmak geleidt ik hem
alsof zijn kracht
geduldig mijn borstkas opent.
Het baart zorg
noch bevelen.
Iemand weet hoe die afstand te meten.