tanden klapperen van vrieskou en kippenvel
maar komen de oorlog door als je hen toont
met alle macht van je kaken bijt in een taaie vraag
dat sterkt hen en als het rijpe antwoord dringt
maak dan spraak van wat ontsnapt aan de plooien
van je strot, is het hoge woord gezegd, sluit je mond
als het even mag, prijs je lippen en je tanden
ze houden godzijdank de losbandige tong
gevangen in een warm en duister hol