er waren geen eindes meer
meer gevoelens streken neer over de lucht en vormenden etruskische doodsrozen
ze werden aangeboden door de duivel in herderinnenvacht op een heldere ochtend in ligurië
niemand die wist dat de opperstier in het midden van het moment zou vallen
hun vachten schuurden aan tegen de streek en bekwamen een kustlijn die recht liep voor een oud taalgebruik
waarin zinnen bekoorden zonder de lucht na te streven