over

13 mei 2016 · 4 keer gelezen · 1 keer geliket

over hoe ik tijdens jou te strelen
met mijn vingers vast kom te zitten in je krullen
en je geen pijn wil doen, ook niet daarna
als het moment mijn hand gevolgd is

en hoe jij mij niet erg vindt, en zelfs
zegt "kom maar, wees jezelf in mij"

en over hoe ik dat allemaal
wil bijhouden tot ver voorbij

ik er niet meer ben,

en uiteindelijk, zoals veel te vaak, over
niet te willen verliezen en toch verliezen
en 's nachts zo rond een uur of drie
bang zijn, echt bang

en over hoe lang de nacht kan duren

als jij slaapt en ik samen met jou in bed

enkel mezelf tegenkom

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

13 mei 2016 · 4 keer gelezen · 1 keer geliket