Ja. Omdat wij toen een hond wilden. Zo een bruine. Uit België. Enen die goed luistert. Dat wilden wij. Die onze planten niet opeet. Waarmee wij de straat kunnen oversteken.
Over een gewoon zebrapad. Die regenboogkleuren. Dat hoeft niet voor ons. En met papieren. Wat zijn wij daar allemaal niet mee tegengekomen.
En maar trekken. Ik kon dat niet aan. Die was veel te wild. Ik lag bijkans in de gracht. Die kon niet normaal doen. Amai. Wat hebben wij daarmee afgezien.
Echt?
Ja en we kregen ons geld eerst niet terug. Want dat was niet goedkoop. En zeker die bruine. Je had dat moeten zien. In de keuken. Alles willen pakken.
We hebben hem toen weggedaan. Nu kan ik weer. Op mijn gemak. Cake bakken. Met goeie chocolat*. Van die donkere.
*De 't' uitspreken alstublieft.
uit de reeks 'Dialogen met monsters en dia's'