Papa

29 okt 2015 · 0 keer gelezen · 2 keer geliket

Mijn jeugd verkleurde
bij de intrede van zwart, teen
na teen, been
na been, nam het jou
in beslag, van lijden
herschilder ik nog steeds
de bladeren van ons bestaan, vol
klieder en klad, nat
drupt af en toe, om
je mistige gezicht, nu opgelucht
dat strijd en pijn ons niet langer tart

 

© tekst Karen Willekens, 2015

 

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

29 okt 2015 · 0 keer gelezen · 2 keer geliket