hoewel wij toch niet kunnen scheiden
van tafel of laken, van vrijen
doen we iets wat daar op lijkt
wij sluiten het hart van de benen
die we nemen om te vluchten
in ons werk, slaap, zwijg
wij vechten niet uit onze bek
stelpen het bloed uit woorden
door niets te doen, wij koken
voor de ander, denken in het eigen
hoofd; verander-verander! Ik vrij
jij vrij van opvattingen en wij
liggen voor de zoveelste keer
verankerd, in bed, in het diepe
waar zelfs in het donker vissen paren
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.
4 mei 2021
· 22 keer gelezen
· 1 keer geliket