in de straat van lange stiltes
tussen voegen van het voetpad
raap ik op jouw dure woorden
daar waar je ze liet vallen
stekend, oogverblindend
mij aanstarend in mijn oren
langs kanaaltjes bovendrijven
glijbaan langs mijn mond
geblutst van al dat schokken
door passanten dag uit in
doch ontsiert niet wat de vorm is
van binnen buitenaf
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.