Ze is een bankzitter.
Ze valt in op koude dagen maar
vraagt nooit of haar handen warmer zijn
en of zij 's nachts ook
een been achter zijn middel haakt.
Zij lezen vast elk naast een eigen lampje.
Samen koffie drinken in de verste hoek
waar niemand het gloeien van haar wangen ziet.
Ze vergeeft dat hij vaak op zijn uurwerk kijkt.
Dagen doorstrepen helpt maar even.
Ze is een wisselspeler die wacht
tot huid en ego opnieuw gestreeld willen.
Dan komt ze, als een afgerichte hond.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.