"Hier een staaltje " Gerard gooide een zakje op tafel. Irma's ogen verduisterden: "nee ik moet je troep niet!" Tierde ze. "Komaan, dan zie ik nog eens een lach op je snoetje " drong hij aan. "Kan je echt niets anders verzinnen?" Wierp irma terug. "Dat vleugje sarcasme staat je " lachte Gerard. Irma kookte. Toch won haar nieuwsgierigheid: ze greep naar het zakje en trok het open. Gerard glunderde: "laat je gaan meisje"
"In je dromen!"schreeuwde ze en gooide de inhoud in zijn gezicht.
Gerard veegde doodkalm met zijn hand het poeder van zijn gezicht en likte het eraf:" je weet niet wat je mist" zei hij
"dit!" riep ze en spuwde in zijn gezicht .