Zal ik 'Alkibiades' met 'Periander'
vergelijken? Is dat in een vers wel schrander?
Beide boeken eigen aan een generatie
zijn in opzet onderscheiden als geen ander.
Hermans zag in Marx een bron van liquidatie.
Rode volgers onderwierp hij aan castratie.
Pfeijffer mijdt met oxymorons als meander
woke religie of debiele deviatie.
Hoe een democratisch deficit belichten?
In een televisiespel gespekt met strijd
tussen generaties of een schelmenepos
als verweerschrift? Schrijvers gaan voorbij aan ethos.
Hermans' spel verbeidt vergeefs tv-jolijt.
Zullen lezers Pfeijffer ironie toedichten?