Pleidooi voor vrije meningsuiting
Als je praten gaat met mensen
over 't leven dat ze wensen,
over angsten, over dromen,
over al wat nog zal komen,
laat hen vrij en open spreken
zonder hen te onderbreken,
luister dan naar wat ze zeggen,
vraag hen om het uit te leggen.
Ben je bang om het te horen,
zijn er woorden die je storen?
Heb je zin om 'stop!' te zeggen,
om hen 't zwijgen op te leggen?
Weet je dan ook wat je stoort
in die anderen hun woord?
Misschien wil je dat ze zwijgen
omdat zij je rust bedreigen.
Als je naar jezelf gaat kijken
zal daaruit misschien wel blijken
dat je, als je eerlijk bent,
zelf niet steeds je waarheid kent.
Ben je zelf niet wat verdoofd,
weet je wat je écht gelooft,
niet te vlotjes accepteert
wat men jou ooit heeft geleerd?
Maar als je toch zeker bent,
en je eigen waarheid kent,
handel dan zoals het hoort
en neem dan ook zelf het woord.
Spreek dan moedig en oprecht
als je zelf je mening zegt.
Doe het krachtig als het moet,
maar wees eerlijk, doe het goed!