Portret van Rio de Janeiro

20 jan. 2022 · 7 keer gelezen · 0 keer geliket

Spelende penseellapjes wuivende

palmen boven waterlelies.

Een gezicht lift op uit het zand

met open handen als een kruis

van ongehoorde schoonheid.

 

Met opzet ondergedompeld in koude

slaap, engelen bevriezen buiten

de hemel. Gekruisigd door schuld

zonder begin. Wolken verspreiden

zich over buigende bloemen.

 

Bedek hen zachtjes met sneeuw

terwijl brandende tranen worden

geboren. Over lelies en exotische

wonderen voordat ze verwelken.

In dit leven gebeurt dat maar eenmaal. 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

20 jan. 2022 · 7 keer gelezen · 0 keer geliket