Portretpoëzie - Voor K

14 mei 2020 · 34 keer gelezen · 1 keer geliket

Sterren in haar ogen

en egels in haar tuin:

zij heeft heel wat te bewonen.

Een hart ook.

Te groot voor één,

of twee

of

 

Neem me mee, spreekt ze.

Ergens waar zon en warm

en veilig vooral.

Ik hoor de trilling in haar stem

bij dat laatste woord

en zie haar in een verre straat

op het terras van een Italiaans café.

Hoe zij steeds weer stil en eenzaam

elegant roert met haar cucchiaino

in de perfecte cappuccino.

 

Later zal zij een schuimmachine kopen

en hopen op gezellig geluk

in theelepeltjeshouding.

 

Neem me mee, zwijgt ze

in haar te grote bed vol prikkende egels.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

14 mei 2020 · 34 keer gelezen · 1 keer geliket