ik heb het wel
gehad
gekregen negen
postzegels
voor tien brieven
gelieve de juiste brief
niet te versturen
die waarin je schrijft dat je echt
je weet wel
en zijn er geen duizend
ware liefdes
het lot
wil dat ik
toevallig
is er een bus
een postbus die schreeuwt
uit haar lonkende gleuf
om die ene brief
zonder postzegel
doelloos zonder
bestemmeling
verdwalenissen
ik heb ze wel gehad
het liefst kuffel ik
gewoon de bus een rode
dubbeldekker
raast voorbij
gij allen
ik
houd gewoon
van zebrapadgestreel en schat
er zit vast
wel wat geluk
achter de einder
zwemmen langzame
walvissen is er
een zon die wil ondergaan
stil zwoel
tomatensap
in een blik zie ik
slechts twijfel
de wanhoop
van een verdwaalde postbode
weet ik
(hij klampte zich aan me vast)
dat het geen lachertje is
je weet wel
ruwe
kartelingen
die geur
vergiffenis het likken
aan de rand van de wereld kleven
sterfgevallen
groeien witte
lampreien zweven gieren
(nog een geluk)
leven ze daar nog die
onbeschreven bloemen
uit de reeks 'Waanhoop'