je plakt me tegen flinterdun glas spant me in een strak kader
geen luchtbel laat je
rond me dwalen
onbevlekt zo wil je me
houden s avonds
wrijf je vette vingers
van mijn lijf verberg je me
onder zwarte lakens je
zucht niet langer dat
je blik zich aan me kan laven
maar plaatst me naast het opschrift gelieve niet aan te raken