Nog nooit heb ik lang haar gehad
Het was onpraktisch zei mijn moeder
Ze had een punt
Ik hield niet van de borstel
Het mocht toen ik een meisje werd
Het duurde lang
Het was niet in de mode
Het lukte ook niet toen ik groter was
Altijd dat zoeken
Naar een betere omlijsting
Van een alledaags gezicht
Nu is het te laat
Wat nog wil groeien kroest
Grijs en onhandelbaar
Het staat me niet
Spijt zal ik hebben op mijn sterfbed
Dat ik nooit een dot of een chignon heb mogen dragen
Of een vlecht langs een kant
Lang genoeg om uit te hangen
Uit een torenkamer
En een minnaar te ontvangen
Hij zou naar boven klimmen
Mij een tweeling maken
Spijt zal ik hebben op mijn sterfbed
Dat ik geen tweeling heb
Zelfs geen eenling
Dat ik door toedoen van mijn moeder
Niet lang en gelukkig ben